• In de eerste thuiswedstrijd van vorig seizoen kwam, net als dit seizoen, Rietmolen op bezoek. En net als vorig seizoen was het Rietmolen dat er met de winst vandoor ging. Waar vorig jaar een blessuregolf nog gebruikt kon worden als excuus ging dat afgelopen zaterdag niet op. Van de gelouterde selectiespelers was eigenlijk alleen Joppe Smit niet beschikbaar. Desondanks was de thuisploeg niet in staat om Rietmolen de wil op te leggen en gaf het eigenlijk in de eerste helft de wedstrijd al weg. De opgelopen 0-2 achterstand kon in de tweede helft niet meer rechtgetrokken worden, ondanks het grote offensief. De aansluitingstreffer kwam er nog wel, maar daar bleef het dan ook bij. Gezien de stapels lege kratten aan het eind van de avond was er waarschijnlijk nog wel iets te vieren voor de penningmeester na een verder, vanuit Sportclub-perspectief, teleurstellende derby.

    Sportclub Neede – VV Rietmolen 1-2 (0-2)
    25’ 0-1 Rupert
    30’ 0-2 Waanders
    68’ 1-2 Warnar

    Geel: Kolkman, Heijdemann, Markerink, J. Meeringa, P. Smit, J. Dieperink (Sportclub Neede) en Tenhagen, Meulenkamp (VV Rietmolen)

    Opstelling Sportclub Neede: 01. K. Dieperink, 02. Huisman, 03. Kolkman, 04. Heijdemann, 06. Markerink, 07. P.Smit (79' 20. Reesink), 08. J. Meeringa (C), 09. W. Meeringa (64’ 22. J. Dieperink), 11. Warnar, , 14. Klein Bruinink, 17. Koeslag (46’ 13. Vrielink).

    Sportclub Neede begon eigenlijk uitstekend aan de wedstrijd. We zouden het bijna vergeten, maar in de eerste 7 minuten had de thuisploeg al op 2-0 kunnen staan. Tobias Klein Bruinink stifte een bal bovenop de deklat en vlak daarna kwam diezelfde Klein Bruinink door over de linkerflank, maar zag vervolgens Mathijs Warnar over het hoofd die in het zestienmetergebied vogeltje vrij stond te wachten en de bal voor het inschieten zou hebben. Beide grote kansen werden dus om zeep geholpen en vanaf dat moment was het eigenlijk Rietmolen dat de wedstrijd naar zich toe trok.

    In de opbouw wist Rietmolen vaak de vrije man aan de linkerkant te vinden, waarbij de Needse organisatie er kwetsbaar uitzag. Er was zelden sprake van ‘druk op de bal’, zoals dat zo mooi heet, en daardoor had Rietmolen een duidelijk veldoverwicht. Neede leek zoekende en zakte noodgedwongen verder terug om in ieder geval de ruimtes iets kleiner te maken en zodoende in de diepte zo nu en dan dreigend te kunnen worden. Halverwege de eerste helft resulteerde het veldoverwicht van Rietmolen in de 0-1 waarbij, de van SV Grol teruggekeerde, Rupert van de linkerkant naar binnenkwam en de bal ongelooflijk hard en zuiver in de bovenhoek joeg. Een fantastische goal die Rietmolen nog steviger in het zadel hielp. Enkele minuten later stond ook de 0-2 op het bord. De vooraf besproken 'verre ingooi’ van Rietmolen kwam op het hoofd van Koen Waanders (die de wedstrijd vorig seizoen op identieke wijze besliste) en zijn inzet kon niet worden gekeerd door doelman Dieperink. In de resterende 15 minuten van de eerste helft had de achterstand nog groter kunnen worden, maar dat bleef de thuisploeg gelukkig bespaard.

    In de rust werd Koeslag gewisseld voor Vrielink voor de broodnodige aanvallende impuls. Ondanks dat Neede niet in de wedstrijd zat wist men dat bij een aansluitingstreffer er weer een heel ander spelbeeld kan ontstaan. Dit spelbeeld was eigenlijk meteen vanaf het beginsignaal duidelijk. Mede doordat Rietmolen het initiatief wat meer uit handen gaf, maar zeker ook door de snelle Vrielink aan de linkerkant kon Neede de tegenstander meer onder druk krijgen. Dit resulteerde meteen al in een kans via Vrielink die de bal tegen de keeper aanschoot na 4 minuten in de tweede helft. Hierna bleef het overwicht daar, maar het duurde tot ongeveer 20 minuten voor tijd dat aansluitingstreffer daadwerkelijk kon worden genoteerd Het was Mathijs Warnar die een afgeslagen bal uit de zestien tot treffer promoveerde, door deze ineens in het lege doel te schieten. Inmiddels was Jesse Dieperink ingevallen voor Wessel Meeringa om wat meer ‘oorlog’ te maken in de zestien, maar dit resulteerde niet meteen in veel doelrijpe kansen. Misschien ook wel doordat Neede hierdoor nog sneller de lange bal hanteerde, wat eigenlijk koren op de molen was van de Rietmolense defensie. In de laatste tien minuten kwam zelfs Reesink nog als pinchhitter binnen de lijnen. Er onstonden nog wel een aantal hachelijke situaties voor de goal van ‘de blauwen’, maar mede door goed keeperswerk van Hartgerink kwam de gelijkmaker er niet.

    Wat daags na de wedstrijd overbleef was de kater van het verlies en misschien ook wel een beetje van de nabeschouwing in de kantine. Want dat deed ons allen in ieder geval wel weer goed: een thuiswedstrijd voor een enthousiast publiek en een gevulde kantine na afloop. Laten we hopen dat we wat dat betreft terug zijn in het, zo goed als, ‘oude normaal’.